Sorumlu

İçimde iki cereyan var, kendimi her şeyden sorumlu gören bir his ve kendimi hiçbir şeyden sorumlu görmeyen bir fikir. Düşünmezsem her şeyden rahatsız oluyorum, hislerim beni insanların düştüğü tüm durumlardan utandırıyor ve onların sevinmeleriyle seviniyorum, ağlayınca ağlıyorum, gülünce gülüyorum. Düşünürsem bunların hiçbirinin benimle ilgisi olmadığını görüyorum. Şikayetleri de benden değil, onları sıkıntıya sokan da ben değilim.

Belki bu ikisinin çatışması her insanın içinde mevcuttur. Biri bize yerlerin, göklerin ve ikisi arasındakilerin bizim elimizden çıktığını söylüyor; utanmalısın diyor, diğeri bütün bunları sebep sonuç zincirleriyle açıklıyor ve ne alakası var diyor. İki öğe, med cezir.