İnsanın imkanlarıyla onları değerlendirme kabiliyeti arasında ters orantı olduğunu düşünmeye başladım. İmkan arttıkça, kabiliyet azalıyor ve bu sebeple imkanlar geniş de olsa insanlar sıkıcı olabiliyor.

Kendimi ölçüyorum, imkanlar genişlesin diye verilen mücadele, sonra o imkanların asla kullanılmadığı bir hayata esarete dönüyor. Bunu farkettiğimde elindeki imkanı en iyi şekilde kullanmaya çalışmanın ve önüne gelen fırsatlara değil değmeyeceğini düşünmenin daha doğru bir yol olduğunu düşünüyorum.

Düşünmek bedava. İmkana gerek yok.

[Gece Dikilen Ağaç]