İnsanların paraya bakışlarını belirleyen taraf, paranın insanların ihtiyaçlarını görmesi için bir araç olması değil. Pek çoğu benim ne kadar ihtiyacım var? diye sormuyor. Bunun yerine para kazanmak insanlar için bir değer göstergesi, falancadan ne kadar üstün olduğunu çünkü ondan ne kadar fazla kazandığını düşünüyor insan, düşünmüyorsa da hissediyor.

Bu sebepten olacak, insanların maaş, ücret vs. konulardaki maddi beklentilerini belirleyen şey, ihtiyaçları değil, filancanın ne kadar kazandığı oluyor. Falanca aptal bin lira kazanıyorsa, kendisinin de en az ikibin lira kazanması gerektiğini düşünüyor.

İnsanlara ihtiyaçları kadar ödeme yapmak usulüne dayalı ekonomilerin haza görmezden geldiği nokta.

[Gece Dikilen Ağaç]