Virgül 31 Ekim -3

Musicians and artists approach their work the same way. They create music they’d want to listen to, draw painting they’d want to see, and write books they wish were written. That’s how I personally approach my work. I write articles I myself would want to read.

Your work should first and foremost resonate with yourself. If you don’t enjoy the product of your work, how can you expect other people to?

Müzisyenler ve sanatçılar eserlerine aynı şekilde yaklaşır. Dinlemek istedikleri müziği yaratır, görmek istedikleri eseri üretir, okumak istedikleri kitabı yazarlar. Çalışmalarıma yaklaşımım böyle. Okumak istediğim makaleleri yazıyorum.

Eseriniz önce ve en önemlisi kendinizle aynı frekansta olmalı. Eğer çalışmanızın sonucu hoşunuza gitmiyorsa, başkalarından onu sevmesini nasıl beklersiniz?

35 Hard Truths You Should Know Before Becoming “Successful”

İlk defa duymuyorum bunu. Eğer yazılmasını beklediğin bir kitap varsa ve bulamıyorsan, onu yazmanın zamanı gelmiştir.

Bana yazacak motivasyonu nereden buluyorsun diye sordular. Okuduklarımdan sıkıldığımda yazıyorum ve okuduklarımdan giderek daha çok sıkılmaya başladım. 20 sene önce çok güzel bulduğum bir kitabın bugün biraz aceleye gelmiş gibi hissettirmesi de bundan herhalde. Tutunamayanlar'ı beğenmeyecek kadar büyümüşüm. Sıkılmaktan ve sıkıldığımı söylemekten daha az korkuyorum artık ve yazılan çizilenler içinde derde deva hemen hemen yok. Benim için yok en azından.

Yazdıklarım her zaman okumayı en çok istediğim yazılar değil. Çoğu onların prelüdü. Bir hayalin gerçekten her zaman güzel olması gibi, fikirlerimle karşılaşıp, onları yazmaktansa etraflarında çiçek toplayarak gezip, birtakım hayaller kurmak daha güzel. Hayal hayatın sıkıcılığının tek ilacı. Yazının kendisi değil, hayali daha iyi geliyor.

Büyük bir anlamı yok tabii. Borges, Kum Kitabı'nın takdiminde yazdıklarını sevdiği üç beş dostu okusun diye yazdığını söyler. Benimki de öyle. İş olarak yazı üretmenin taliplisi de rekabeti de fazla. Kendinden, bildiğinden, asıl dertlerinden, soyadındaki Ş'den feragat edip, sabah akşam yazar pozu satacak kadar işsiz kalmadım hamdolsun.

Yazarlığın yazının kendisi için değil de başkalarına hünerlerini sergilemek ve bu yolla itibar kazanmak için makul bir yol olduğunu kabul ediyorum. Başka insanlar için yazıyoruz, bakın benim fikirlerim, hikayelerim, kitabım var demek için. Bu motivasyonu anlıyorum. Yine de kendi açımdan böyle bir derdim yok. Karanlık bir gecede çakan şimşekten daha uzun olmayan hayatta nereye düştüğümü biraz daha görebilirsem bana yeter.