Başarısız olacağını, büyük ihtimalle başarısız olacağını kabul etmeden yola çıkmak anlamsız geliyor.

Başarı haber olduğuna ve herkes özendiğine göre normal olan başarısızlıktır. İnsanların çoğu başarısız olur. Zaten beklenen budur. Kendini bu beklenenden uzak tutmak veya değer vermemek, kendinin farklı olduğunu düşünmek normdur. Hepimiz Elon Musk olamyız. Çoğumuz olmayacağız. Zaten mevzu bu değil.

o sebeple, eğer başarısızık ihtimali kuvvetliyse, bir uğurda emek, para, zaman harcamadan önce bunu kabul etmek ben istersem Allah verir demekten daha anamlı geliyor. Allah belki sonunda beklediğimi vermeyecek ama ben yine de yolun kendisi için yola çıkarım.

İnsanların çoğu risk almak istemez, çünkü başarısızlığın bir norm olduğunu bilirler. Bunu bildikleri için ona karşı önlemler geliştirmişlerdir. Sosyal kuralların ve usullerin çoğu birbirimizin başarısızlığını örtmek -- bazı zaman bu başarısızlıktan birbirimizi kurtarmak için.

Eğer normun bu olduğunu kabul etmez de herkesin başarılı olduğunu kabul edersen kendine taşıması zor bir yük alırsın. Herkes başarılı ise senin de öyle olman gerekir. Olamadığında suçluluk duyarsın. Onlarda var, bende yok olur, ben yapamıyorum olur, benim hayatım anlamsız, ben değersizim olur.

[Demzen]