demzen 125

Kitap okumak mı daha çok geliştirir edebiyatını, aşık olmak mı? Kalp kırılınca (veya kırınca ve pişman olunca) mı öğreniriz daha çok, bunları okuyunca mı?

Okumanın ifade etmeye bir faydası var. Hissetmeye değil. Aşkı hissetmek için okumak faydalı mı? Eğer bilmediğin bir şeyden bahsediyorsa, birini kendinden bile çok sevmekten bahsediyorsa mesela ve sen bunu hiç yaşamadıysan, birini öldürecek kadar sevmekten bahsediyorsa ve sen buna dair bir his tatmamışsan, kimseyi o kadar da sevmemişsen -- bırak kendini öldürecek kadar sevmeyi, karşısına geçip sevdiğini söyleyecek kadar bile sevmediysen, okuduğun kitaplardan sana ne fayda gelebilir?

Kendini ifade etmeyi öğrenirsin. GPT de böyle yapıyor mesela, kitaplardan öğrendiklerini bize anlatıyor. Doğrudan tecrübemiz olmayan konularda söyledikleri çok mantıklı geliyor. Aşık olmayan adamın başkasından duyduklarını nakletmesi.

Edebiyatın geneli böyle. Hissetmediklerini hissediyormuş gibi yapma sanatı. Aşık olan adamın dili tutulup yazamaz ama dili tutulunca kimse aşık olduğunu anlamadığı için dilinin çözülmesini beklerler. Dili çözüldüğünde de geçmişte hissettiklerini hissetmiş başkalarına bakar ve onların anlattığı gibi anlatır.

Her ikisi de taklit edilebilir. Aşık olduğunda dilin tutulması, dilin tutulduğunda aşık olduğun anlamına gelmez. Bir zaman gelip kendini ifade ettiğinde de söylediklerinin o anki gerçekliğinden emin olamayız.

O sebeple aşk aşktır ve edebiyat edebiyat.