İyi ve kötü ekonomik olarak birbirinden nasıl ayrılabilir? İşi ehline verirken mesela, sermaye yönetimiyse, bunu kimlere vermeliyiz?

Sosyalist bir düzende bir sınav yapıp, teoriyi en iyi bilenlere en çok yetkiyi verseniz bir eşitsizlik ortaya çıkar. Geleceği bilmiyoruz. Hangi işletmenin nasıl adapte olacağından haberimiz yok. Teorik bilgi işletmenin günlük hayatındaki meseleler ve genel verimliliği açısından hemen hiçbir şey ifade etmez.

Bunun yerine daha önce işletme becerisini göstermiş birilerini seçerseniz, kimin hangi işletmeyi idare edeceği bir önceki tecrübesinden belli olacaksa bunun da sınıflaşmaya bir faydası olmaz. Yine becerikliler ve beceriksizler olarak ayrılırız. Becerikliler diğer beceriklilerden destek alarak daha da becerikli olur.

Bu yüzden mülkiyeti tamamen inkar etmek mümkün değil. İşletmeler bir şekilde, birileri tarafından işletilecek ve mülkiyet bir işletmenin en iyi kim tarafından işletileceğini belirlemek için hala en iyi yol. Aksi durumda (bugün olduğu gibi) herkes kendine ait olmayan yerlerde çalışmaya devam eder.

Ancak sınıflaşmanın bertaraf edilmesi, veyahut sınıf değiştirmenin kolaylaştırılması için iki değişiklik lazım. İşletmelerde mülkiyet mirasen çocuklara geçmez, devlete geçer ve başkalarına satılır. İkincisi de bu para vatandaşlara işletme kredisi olarak verilir ve kendi işini kurmak isteyene imkan verilir. Bu iki değişiklikle toplum dengesini bozan büyük mega şirketlerin değil, herkesin birbiriyle iyi geçinmeyi tercih ettiği ufak işletmeler yoluyla büyür. Devletin görevi de bu ekonomik sistemin saydam, herkese eşit şekilde çalışmasını sağlamak olur. Ekonomik oyunu vergiler ve kurduğu işletmeler yoluyla kendi lehine bozmak değil.

[Demzen] #mülkiyet #sosyalizm #teorik bilinç #oyun #kapitalizm