Gel, olmadığın gibi gel, olduğun gibi zaten gelemezsin, olsan gelmezdin.

İnsan gökyüzüne bakmaya başladığında insan olmaya başlamış. İnsanın ruhuna en çok sirayet eden uzaktaki. Yanındakinden, olduğundan, göründüğünden keyif almıyor. Uzaktaki, bin defa anlamsız da olsa daha güzel. Bunun için gelmek, olduğun yere gelmek, neredeysen oraya diz çökmek, buradayım ve başka bir yerde değilim diyebilmek, insanlığın başı ve sonu.