Sabaha karşı rüyamda ufak gri bir araba sürerken beyin hasarı geçiren birini gördüm. Son birkaç gündür düşündüğüm beyin hasarı konusu rüyama girmiş olmalı.

İnsana en büyük hatayı yine kendisi yaptırıyor. Bir şeyler sanarak. Olmayan bir takım kavramlar icad ederek. Gerçek olmayan ama herkesin paylaştığı düşünceler üreterek. Bunları yayarak. Hepimiz tekrar edersek tüm yalanlar gerçek olur.

Kurtarmaya çalışsam da kurtarılamayacağına kanaat ettim. Bir gemidesin. Kaptan seni dinlemiyor, kendi rotasıyla, kendi hayalleriyle meşgul. Kendi düşüncelerinin doğru olduğuna inancı tam. Riskleri sadece kendisinin gördüğünü düşünüyor. Bilgi sadece onun elindeymiş gibi yapıyor. Dahası sen de bunun doğru olma ihtimalini kabul ediyorsun. Belki de benden daha iyi biliyor.

Ancak sorduğun sorulara verilen cevaplar aslında kimsenin risklerin farkında olmadığını gösteriyor. Kimsenin elinde risklerle ilgili sağlam bir bilgi yok, herkes bir takım umutlarını gerçek sanarak yaşıyor. Bu durumda, kaptan yön veremeyen ve gemiden de inemeyen insanın ne yapması gerekir?

Bu durumda geminin faaliyetine mümkün mertebe az katkıda bulunmayı en doğru strateji olarak görüyorum artık. Eğer gemi neticede batacaksa ve çalışmam bunu kurtarmaya yetmeyecekse, gereken minimum işi yapıp hayata devam etmek en iyisi görünüyor. Gemiyi kurtarmaya çalışacağın zamanda, sonraki dönem için hazırlık yapmak. kalıcı olacak işler yapmaya çalışmak. Tutunacak dal, şişirilecek bot.