Yazmayı bıraktın mı?

Bunu yazmak biraz komik durmuyor mu?

Her gün yazmıyorsun artık.

Her gün yazmıyorum. Her gün okumuyorum da. Kimi günler sadece çalışıyorum. Sıkılmaya başladım.

Eskisi kadar sıkıntı sarmıyor seni.

Çocuklar var.

Bir de artık daha çok insan görüyorsun.

Evet. Uzletteki adam gitti. Günlük insan görme rekorlarımı kırıyorum. İnsanlarla beraber olup da sosyal medya arayanlara şaşırıyorum bir de.

Siteyi yeniden bir bloga çevirmelisin belki.

Hakiki bloga mı?

Evet.

Bundan da emin değilim. Yazmıyor oluşumun asıl sebebi sanırım artık daha farklı şeyler yazmak isteyişim.

Nasıl farklı? Hangi yönden?

Daha uzun, daha derin, daha çok okunan. Ne bileyim. Bunun gibi şeyler.

Belki kendine ürettiğin bahanelerdir bunlar. Üşendiğin için.

Bunları da düşünüyorum. Bende bir süredir mevcut bir mutluluk hali var. Geçen senenin temmuzundan beri bulunduğum sıkıntı ve korku halinden çıkmış gibiyim. Sebebi belki kızımdır, belki de artık yeter deyişim, belki de artık sosyal medyadan uzaklaşmak, insanlarla daha fonksiyonel ilişkiler kurmak. Sadece iş konuştuğum, sadece ev konuştuğum insanlar var ve bu tür ilişkilerin daha sağlıklı olduğuna kanaat ettim. İnsanlarla derin mevzuları ele almaya çalışmanın alemi yok.

Hayattan beklentilerin azalıyor.

Sanırım aslolan bu. Kendimden, hayattan ve insanlardan beklentilerim azalıyor. Belki hiç kalmadı. Elimde ne imkan varsa, onları doğru şekilde değerlendirmeye çalışmak ve gerisi hakkındaki endişelerimi terketmek.

Yine de yazmanın sana faydası olur. Sana olmasa da başkalarına.

Beni şaşırtan bir şey bu: Bu zamana kadar gayet bencilce saiklerle yazmış birinin, şimdi o saiklerin sevkinden vareste kaldığını hissetmesi ancak bir yandan da alışkanlık icabı yazmak gerektiğini düşünüyor.

Yazmadığın için rahatsızlık duyuyor musun?

Bu haftaya kadar böyle bir rahatsızlık vardı. Sanki söz vermişim de yerine getiremiyormuşum gibi. Yavaş yavaş o da kalmadı.

Ne yapacaksın yazmak yerine?

İşte her gün yarım saatimi düşünmeye ayırmaya çalışıyorum. Düşünmek derken, belli problemleri düşünmek ve fikir geliştirmek. Düşündüğüm problemler değişti. Artık daha uygulanabilir meselelere dair fikir üretmeye çalışıyorum.

Belki günde yarım saatten fazla düşünemiyorsundur. Düşünce kapasiten dolunca, yazı düşünmeye imkanın olmuyor.

Kafam ancak yarım saat düşünebiliyor.

[Yeni Yazılar]