Yukarılardan haber var mı diye sordum. Hayır dedi bana. Yukarılardan haber yokmuş, ufak bir sessizlik anında bırakıp ağlamaya başladı. Ne yapacağımı şaşırdım. Doğru olmaktan daha anlamlı bir iş peşindeymiş gibi duruyordu, doğru olmak ve doğru kalmaya çalışmak.

/İhtiyacın kadar yaz./ Çok yazanlar bilenlerin değil, cahillerin arasından çıkıyor. İlmin noktasını kaybedip onu arayıp duranlar. Kendimi de o cüheladan biri olarak görüyorum. Yazı yalandır, akıldaki resmin, kulaktaki sesin, kalpteki hissin yalınkat ve yalankat ifadesidir. Buna güvenip de, onunla övünene gülmek gerek.

Yaşamaya devam etmeye, görmeye, anlamaya, bilmeye devam etme, ancak alternatiflerini düşününce değerli olabilir. En kıymetli vazife budur diyeceğimiz bir vazife yok. İyi addettiklerimizin hepsi, alternatiflerine göre iyi. Konuşmak ancak susmak kötüyse iyi. Susmak konuşmak kötüyse iyi.

[Yevmiyeler]