Depresyona giren kadının saçını değiştirmesi gibi depresyona giren blogcu da temasını değiştirir. Benimkisi öyle değil, daha çok tebdil-i mekanda ferahlık vardır değişikliği.

Bir ara hepsini kapatıp Medium'da yeniden başlamayı düşündüm. Yazdıkça insan yazdıklarıyla bağlı hissetmeye başlıyor. Bazı eski yazılarla karşılaşıyorum ve hemen odayı terketmek istiyorum. Gerçi kendime müsamaham arttı, artık terketmek için o kadar acele etmiyorum, ne kendim hakkında, ne başkaları hakkında hüküm verirken. Lakinne dün terketmek istediğim yazı, bugün daha iyi hale gelmiyor tabii.


Bütün hikayeler fısıltıyla başlar.

Blog/site ismi bulma konusundaki sıkıntımın onbeşinci sene-i devriyesine bu yukarıdaki ibareyi blog ismi yapmayı düşünerek girmiş bulunuyorum.


Yazmanın insanı teselli etmesiyle, çocukların yorulduktan sonra uyuması arasında düşünenler için benzerlikler var. Zihninin kendiyle oynadığı oyunlardan biri bu.


Bizim nesil yaşlandığında bakıcıları robotlar olacak.


Halk kesinlik ister. Kendisine kesinlikle şunun doğru ve bunun yanlış olduğunun söylenmesini. Ancak böyle bir kesinlik hiçbir yerde yoktur. -- H. L. Mencken "Prejudice"

Politikacının görevi bu, müphem olanı kesinmiş gibi sunmak. Politikacı bunu yapmadığında, çünkü, başka kesinlikler daha kesin hale gelecek.


Çeşitli sindirim uzuvlarımdan istatistik uydurasım var. İnsanın insana veri toplamış gibi yapınca inanması yüzyılın en büyük belası. Suyun canlı için elzem olduğu gibi, veri de zihin için gerekli velakin fazla su bizi boğduğu gibi, fazla veri de zihinleri boğuyor.